If We Ever Get To Heaven

In EYE is de tentoonstelling van William Kentridge te zien, met het speciaal voor EYE ontwikkelde More Sweetly Play the Dance, een 45 meter lange filminstallatie. Naast dit werk toont EYE ook de bijzondere filminstallatie op acht schermen I Am Not Me, the Horse Is Not Mine uit 2008, gebaseerd op het korte verhaal De neus van de Russische schrijver Nikolaj Gogol uit 1836. Ook is Other Faces (2011) te zien, het tiende en meest recente werk uit de reeks Drawings for Projection (1989-2011).
De recensies over de tentoonstelling zijn lovend. En terecht.
Vorige maand schreef ik een aankondiging. Ik had eerder werk van hem gezien en was erg benieuwd naar de nieuwe installatie. En het is prachtig.
Kijk hier naar de promo van EYE

Of de samenvatting van de reportage van Kunstuur.

voorbeelden van attributen uit de filminstallatie

Waarom ik er naast alle recensies over schrijf? Om het niet te vergeten. De kranten verdwijnen, maar dit bewaar ik en zo kan ik het over een half jaar nog weer eens terug kijken.

William Kentridge

‘If we ever get to heaven’ is de naam van een omvangrijke tentoonstelling met werken van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge die van 25 april tot 30 augustus in EYE in Amsterdam te zien is.

Ik ontdekte de aankondiging in de VPRO-gids van deze week en was blij verrast.
Met grote letters staat de tentoonstelling in mijn agenda genoteerd.
Speciaal voor EYE ontwikkelde Kentridge ‘More Sweetly Play the Dance’, een 45 meter lang fries van bewegende beelden. Maar er is meer werk te zien.
Ik maakte kennis met zijn werk op  dOCUMENTA13 in Kassel. Daar zag ik ‘The refusal of time’ . Een filminstallatie met een bonte parade, slapstickscenes, tekeningen en beelden van de tijd …  In het Hamburger Bahnhof – museum für Gegenwart – Berlin zag ik ‘Journey to the Moon’, waarbij het proces van tekenen zichtbaar is. Ik ben erg benieuwd  naar het nieuwe werk in EYE.

In How we make sence of the world vertelt hij over zijn werk


“Uncertainty is an essential category. As soon as one gets certain their voice gets louder, more authoritarian and authoritative and to defend themselves they will bring an army and guns to stand next to them to hold. There is a desperation in al certainty. The category of political uncertainty, philosophical uncertainty, uncertainty of images is much closer to how the world is. That is also related to provisionality, to the fact that you can see the world as a series of facts or photographs or you can see it as a process of unfolding. Where the same thing in a different context has a very different meaning or very different form.”